Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ (Η φωνή των μικρών μας φίλων)

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΜΠΟΥΓΕΛΟ...
Σήμερα είναι η τελευταία μέρα στο σχολείο και θα παίξουμε μπουγέλο. Όπως καταλάβατε, οι δασκάλες μας δεν είναι καθόλου ευχαριστημένες και θα επιστρατεύσουν όλη τη φωνή τους για να μας ''μεταπείσουν'' ή αν όχι, να μας εμποδίσουν να το κάνουμε. Αλλά εμείς δε θα φοβηθούμε!
Η <<φωνή>> είχε αρχίσει απο την προηγούμενη εβδομάδα, όταν κάποιος άφησε να εννοηθεί ότο θα παίζαμε μπουγέλο. Η δασκάλα μας φυσικά, μας φώναξε με τον εκνευριστικό τρόπο που οι δάσκαλοι ωρύονται σε τέτοιου είδους θέματα. Μας πήρε τ' αυτιά! Όμως εμείς ήμασταν ανένδοτοι και συνεχίσαμε να το κανονίζουμε. Η κυρία όμως έκανε κάτι άλλο για να μας αποτρέψει. Είπε ότι η ευθύνη αν παίξουμε θα έπεφτε σε μένα και ένα άλλο παιδί (δε θέλω να πώ όνομα). Δεν ξέρει όμως ότι όταν η τάξη μας σχεδιάζει κάτι που έχει σχέση με σκανταλιά θα πετύχει!
Απο πέρυσι στην Δ' τάξη, η κυρία είχε βρει το τέλειο όνομα για την τάξη μας: Ζούγκλα! Είχε δίκιο. Όλη την ώρα μιλάμε μεταξύ μας, γράφουμε ραβασάκια και ρωτάμε όσους έχουν ρολόι σε πόση ώρα χτυπάει το κουδούνι. Σπάνια προσέχουμε την κυρία που μιλάει. Φέτος η ώρα της Γεωγραφίας είχε γίνει <<ώρα του παιδιού>> καθώς κανένας δεν έχει όρεξη να παρακολουθήσει τη συγκεκριμένη κυρία. Όχι βέβαια πως στη μουσική δεν κάνουμε το ίδιο! Το μόνο πρόβλημα είναι ότοι η κυρία της μουσικής πάντα μας παίρνει τ' αυτιά και μας λέει να πάμε στο γραφείο όταν δεν προσέχουμε. Εμείς όμως δεν πηγαίνουμε στο γραφείο ( άλλωστε ποτέ δεν το εννοεί) και συνεχίζουμε να μιλάμε. Επίσης τις περισσότερες φορές πηγαίνουμε αδιάβαστοι.
Μερικές φορές αναρρωτιέμαι γιατί ενώ γενικά το σχολείο μου αρέσει και θέλω να μαθαίνω καινούργια πράγματα, δεν ανταποκρίνομαι πάντα στην εικόνα της καλ'ης μαθήτριας. Η τάξη μου γενικά έχει καλούς μαθητές που όμως έχουν μια κλίση στις σκανταλιές. Φταίμε μόνο εμείς γι' αυτό; Μήπως τα βιβλία ή και ο τρόπος που ορισμένες φορές γίνεται το μάθημα επηρεάζει τη διαθεσή μας; Πάντως, είμαι πολύ σίγουρη πως κάθε φορά που ξεφεύγουμε απο το τυπικό μάθημα και έχουμε προτότυπες δραστηριότητες μέσα απο περιβαλλοντικά προγράμματα, διαθεματικές δραστηριότητες είμαστε όλοι συγκεντωμένοι, ορεξάτοι και πρόθυμοι να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Επίσης, ξέρω ότι το μπουγέλο δεν είναι κάτι αποδεκτό απο τους δασκάλους μας, όμως ο εκβιαστικός τρόπος απαγόρευσης του δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο απο το να μας πεισμώσει και να μας κάνει οπωσδήποτε όλοι μαζί ως τάξη να θέλουμε να το πραγματοποιήσουμε. Θέλουμε βλέπετε ένα <<δροσερό>> αποχαιρετισμό για το καλοκαίρι. Παιδιά είμαστε. Δικαιολογούμαστε να ξεφύγουμε και λίγο απο τα <<πρέπει>> των μεγάλων και του σχολείου τουλάχιστον την τελευταία μέρα της σχολικής χρονιάς!
Καλό καλοκαίρι!
ΚΛΕΛΙΑ ΛΥΚΟΘΑΝΑΣΗ
Μαθήτρια Ε' τάξης Δημοτικού


ΘΕΩΡΙΑ ΠΡΩΤΗ
<<Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ>>
ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΑΦΡΟΞΙΛΑΝΘΗΣ

Η ζωή είναι σαν μεγάααλος πύργος απο τραπουλόχαρτα. Είναι δύσκολο και θέλει χρόνο. Επικρατεί μια λεπτή ισορροπία η οποία αν διαταραχτεί όλα τα χαρτιά θα πέσουν. Παρ' όλα αυτά δεν πρέπει να τα παρατάμε κάθε φορά που κάτι πάει στραβά και ο <<πύργος>> πέφτει, αλλά πρέπει να τον ξαναχτίσουμε.
ξανά και ξανά. Ως το τέρμα!
Αφροξιλάνθη

Δεν υπάρχουν σχόλια: